| |||||||||||
Vijf jaar geleden, toen de vice-voorzitter van de BSNC, Wim Glaap mij vroeg om een jaar interim voorzitter te zijn, om leiding te geven aan de heroriëntatie' van onze BSNC hoefde ik daar niet lang over na te denken. Wel heb ik toen in alle bescheidenheid proberen duidelijk te maken dat je een proces van verandering niet zomaar in een jaar kunt afwikkelen. En die prognose bleek profetisch! De zeer diverse samenstelling van onze vereniging, en de daardoor soms divergerende belangen, maakte het proces van veranderen spannend, interessant en levendig. Ik heb er van genoten. Ik heb voor deze toespraak een wat cryptische titel gekozen: "Als binnen en buiten-gewoon belangrijk zijn" Ik zal uitleggen wat ik daarmee op het oog heb. De BSNC is gewoon een fantastische club. Ik kan me geen andere vereniging voor de geest halen, waar zoveel vrijwilligers in evenzovele commissies en werkgroepen zulk kwalitatief hoogwaardig werk verrichten als binnen de BSNC. Ik adviseer je om onze website maar eens uit te pluizen op zoek naar de, in die kleine vijftien jaar van ons bestaan, verschenen rapporten. Rapporten en onderzoeksresultaten over ons werk. Ons kennis- en innovatiecentrum voor buitensportaccommodaties. Ik vind het verbazend! Maar ik zei het al, commissies en werkgroepen binnen de BSNC, daar zit meteen de sterkte, maar ook de zwakte. Nadenkend over de toekomst, was het ons als bestuur al snel duidelijk dat we onze symbolische ramen ook moesten opengooien naar buiten. De wereld en dus ook de sportwereld om ons heen veranderde in rap tempo. Je ogen daarvoor sluiten zou in mijn optiek het einde van de BSNC betekend hebben. Dat was de basis onder ons voorstel om een duidelijk herkenbaar en goed functionerend bureau op te zetten en Marcel Sturkenboom een jaar als interim directeur te laten functioneren. Dat laatste was vooral ingegeven om in dat jaar zijn uitgebreide netwerk te kunnen implementeren binnen de BSNC. Dit voorstel viel niet bij iedereen in goede aarde, maar ik kan met een gerust hart zeggen dat het in de uitvoering zeer effectief heeft gewerkt. Dat was ook het jaar dat Ben Moonen begon aan zijn klus als adjunct directeur, met de nadrukkelijke intentie na een jaar inwerken van de zijspan over te stappen op de motor. Jullie herinneren je die metafoor nog wel. Ik ben heel erg blij en dankbaar dat ik Ben heb mogen coachen naar het directeurschap van onze vereniging. En ook in de fijne kneepjes daarvan. De al eerder genoemde veranderende omstandigheden in ons "sportlandschap" dwongen ons dieper te doordenken: wat is onze missie, wat is onze rol, etc. Anders gezegd: Wie of wat willen we zijn en hoe willen we dat bereiken? Dat werd een intensief en daardoor langlopend proces, soms ervaren als een tikkie stroperig. Maar, naar mijn vaste overtuiging kun je deze processen beter zeer zorgvuldig doen, dan te snel en daardoor soms onvoldoende doordacht. We hebben jullie inbreng op zovele plaatsen en momenten ongelooflijk gewaardeerd. Vandaag mochten we dat proces voorlopig afronden, de basis ligt er en nu verder! We zijn dit jaar ook weer nadrukkelijk terug bij onze scope, kennis vermeerderen en kennis delen. Daar gaat het uiteindelijk om. De BSNC is en blijft een kennis en innovatieplatform voor buitensportaccommodaties. Ging dan alles goed in die vijf jaar voorzitterschap? Zeker niet. Ik denk bv. aan de DTRF waarvan we om duidelijke redenen afscheid moesten nemen. Ik denk aan de veel besproken garantieregeling kunstgrasvelden. Maar, leer dat van mij, zulke processen zijn nooit onomkeerbaar. Daar wordt aan gewerkt en onder leiding van Frank van der Peet moet daar verder aan gewerkt worden. Maar gelukkig gingen honderden andere dingen wel goed. We hebben in Janine Reedijk, Fridy Latijnhouwers en Ben Moonen, afwisselend gesteund door stagiaires van allerlei pluimage, een fantastische bureau bezetting. Denk ook aan de Green Deal Sportvelden, aan de Open Dag Fieldmanagement, aan de Dag van de Sportaccommodaties. Het tienjarig bestaan van de Doorgaande Leerlijn. De gedachtewisseling met de Raad van Advies. De nieuwsbrief etc., teveel om op te noemen Ik ga afsluiten met de vraag zijn we er dan? Zeker niet, het begint nu pas. We hebben netwerken opgezet met betrouwbare en innovatieve partners. Ik noem de VHG, ik noem Cumula, de Vereniging Stadswerk. Met deze partners hebben we geregeld bestuurlijk overleg alsook overleg op directieniveau. Recent hebben we ook de VSG als partner beter leren kennen. Het is noodzakelijk om verder te doordenken of het sluiten van strategische allianties met deze partners niet zou kunnen bijdragen aan een verdere positionering van onze BSNC en is dat ook niet het geval met de sportbonden? We hebben gewerkt aan goede verhoudingen tussen de verschillende bloedgroepen binnen onze vereniging. We hebben gewerkt aan het verminderen van het soms aanwezige wantrouwen. Ik wens Frank van der Peet als mijn opvolger toe dat hij met jullie deze verander processen tot een goed einde mag brengen. Want vertrouwen en respect voor elkaar is het DNA van onze BSNC
Tip de redactie |
|