 |
| 82 sec |
Merkt u het ook? 'Een nieuwe wind die door het Nederlandse bomenbestand heen waait'. Bomen waren altijd al belangrijk voor de lezers van dit vakblad. Maar, en dat zou je bijna een nieuwe ontwikkeling kunnen noemen: bomen worden nu ook opeens belangrijk voor de rest van Nederland. En het bijzondere is: we vinden dat als sector best wel lastig. Boombeheerders, boomverzorgers Tree Workers en Technicians hebben allemaal een groen hart, maar zitten op hetzelfde moment ook gevangen in een razend complex net van zorgplichten, aanbestedingen, certificeringen en normeringen.
|
|
Boombeheerders, boomverzorgers en Tree Workers en Technicians hebben allemaal een groen hart, maar zitten op hetzelfde moment ook gevangen in razend complex net van zorgplichten, aanbestedingen, certificeringen en normeringen
| |
|
De mazen van het net rondom de Nederlandse boomprofessional zijn met de tijd steeds kleiner en benauwender geworden. En je zou bijna zeggen dat we door het mazen van het bomennet de bomen niet meer zien. Probleem van boomprofessionals is dat ze gewend zijn vooral technisch te communiceren over een boom. Dat hebben we zo geleerd en daar voelen wij ons safe bij. Allemaal begrijpelijk, maar ik denk dat we er daarmee niet gaan komen. De gewone burger heeft aan #lOns Bomenbestand geroken en zal dat niet meer loslaten. Dat merk je heel goed als Staatsbosbeheer of een van de andere grote terreinbeheerders iets willen doen met het kappen van bomen. Dat soort zaken zou een paar jaar geleden zonder enige aanstoot de revu passeren. Maar anno 2020 gaat dat niet meer lukken.
|
|
De gewone burger heeft aan #lOns Bomenbestand geroken en zal dat niet meer loslaten
| |
|
De oplossing? Een makkelijke oplossing voor dit soort zaken is er helaas niet. Daarvoor is dit te complex. Maar in essentie komt het er op neer dat je als boombeheerder beter moet communiceren met de burger. Dat lijkt makkelijk, maar dat is het natuurlijk niet. Veel burgers zijn inmiddels extreem wantrouwend als het gaat om de overheid. Ik leg net een Bezorgde Burger neer die bij ons als vakblad kwam klagen over lankmoedigheid van zijn gemeente bij een mogelijke infectiehaard van roetschorsziekte. Deze meneer wilde niet zeggen in welke gemeente hij woonde en vertrouwde ons als vakblad ook niet omdat onze lezers bij een gemeente werken. U raad het al: lastig communiceren. Gelukkig zijn niet alle burgers standaard zo wantrouwend.
Hoe dan ook, ik heb een tip voor uw goede voornemenslijstje voor het nieuwe jaar: pak de fiets en ga eens op zoek naar uw burgers en uw bomen.
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
