Takkenwerk doen én ervan houden |
|
|
|
|
 |
| 248 sec |
Lodewijk Lamers, eigenaar van Takkenwerk Boomverzorging, haalde begin januari de landelijke media omdat hij een prijs had gewonnen voor de beste bedrijfsnaam van 2018. De Arnhemmer greep zijn moment in de spotlight aan als kans om een statement te maken. 'Vanaf januari 2019 weiger ik om nog langer gezonde bomen om te halen. Het vellen van gezonde bomen past niet bij het woord boomverzorging.'
In een bescheiden huisje aan een leuk Arnhems pleintje zit Lodewijk Lamers met zijn bedrijf Takkenwerk Boomverzorging. Ik schat dat zijn voortuin zo'n 5 m2 groot is, maar dat is voor de Arnhemmer geen reden om te kiezen voor bescheiden beplanting. Er staan twee bomen in zijn voortuin en in de achtertuin torent een wilg boven het huis uit. Lamers: 'De buurman vindt hem te groot, waarop mijn reactie altijd is: te groot voor wat?' Het is direct duidelijk dat Lamers een hart heeft voor bomen.
|
|
'Ik velde gezonde bomen met groeiende tegenzin'
| |
|
Lamers vertelt over de mediastorm die over hem heen kwam na het winnen van de prijs voor de beste bedrijfsnaam van 2018. Lamers: 'Ik wist niet eens dat ik genomineerd was. Op 2 januari stond er ineens een berichtje op mijn voicemail met de mededeling dat ik de 'beste bedrijfsnaam van 2018' had. Ik kreeg meteen de waarschuwing dat ik veel gebeld kon worden door verschillende media, en zo gebeurde het ook. In eerste instantie stond ik de journalisten te woord en beantwoordde ik gewoon hun vragen, maar toen dacht ik: ik heb eigenlijk wel wat meer te vertellen.' De boomverzorger vertelt dat hij jarenlang met groeiende tegenzin gezonde bomen velde. 'In 2018 heb ik al een aantal klussen geweigerd. Het voelde niet meer goed.'
De klant is géén koning
De boodschap die Lamers had: 'Ik vel niet langer gezonde bomen.' De Arnhemmer beseft dat hij met zijn actie een risico neemt door klussen op voorhand te weigeren. Maar volgens hem is de klant niet altijd koning. 'Mensen bellen mij soms en vertellen me dan wat ik moet doen. Dat is in principe niet zo erg, maar ze vergeten dan dat ze een specialist opbellen, een boomverzorger. Ik adviseer een aanpak die de boom recht doet; het is niet zo dat ik klakkeloos doe wat zij willen omdat zij betalen. Ik blijf als boomverzorger het welzijn van de boom verdedigen.' Hij verduidelijkt zijn standpunt met een voorbeeld: 'Stel, een klant is niet blij met de boom in zijn voortuin, want die blokkeert al het zonlicht in huis. Dan ga ik kijken welke takken ik kan weghalen zodat de klant meer zonlicht krijgt en de boom er zo min mogelijk last van heeft.' Lamers concludeert: 'Ik blij, de klant blij én de boom blij. Positieve energie voor iedereen.'
Werkzaamheden
Lamers werkt als eenpitter in de omgeving van Arnhem, Den Bosch en Tilburg. 'Ik werk veel samen met collega-eenpitters; dat werkt heel fijn. Je weet wat je aan elkaar hebt en dat je samenwerkt met capabele lui. Zo bezorgen we elkaar over en weer werk.' Lamers doet naar eigen zeggen vrijwel niets aan pr en het bijhouden van social media. 'Ik heb mijn website als uithangbord; voor de rest doe ik weinig. Toen ik de prijs won, dacht ik nog: help, nu moet ik iets met mijn LinkedIn-account doen.' Lamers bouwt zijn klantenbestand uit via zijn eigen contacten en ouderwets via mond-tot- mondreclame. Lamers: 'Ik heb ooit met één advertentie in het plaatselijke theaterkrantje gestaan. Iets waarvan ik dacht dat het goed zou zijn voor de pr, is mijn televisieoptreden als boomverzorger in het SBS6-programma "Mr. Frank Visser doet uitspraak". Maar daar heb ik slechts twee opdrachten aan overgehouden, en ook nog voor mensen die ik al kende. Het enige resultaat van mijn televisieoptreden was dat ik op zaterdagmorgen herkend werd bij de bakker: "Hé, ik zag jou op tv." Kortom, ik geloof niet zo in reclame.'
Eerst voor de klas, nu in de boom
Takkenwerk Boomverzorging bestaat nu negen jaar, maar Lamers is niet zijn hele werkzame leven boomverzorger geweest. Hij begon zijn carrière voor de klas in het basisonderwijs. Na negen jaar voor de klas kreeg hij behoefte aan een nieuwe uitdaging. Wat die uitdaging zou zijn, was nog een hele tijd onbekend. Lamers: 'Ik zat echt te puzzelen, want wat wilde ik dan gaan doen? Tijdens die zoektocht ging ik terug naar de basis. Ik wilde uit het klaslokaal en naar buiten, het liefst fysiek werk.' Het eureka-moment kwam voor de Arnhemmer toen hij een boomverzorger buiten in een boom zag hangen. Lamers: 'Toen wist ik: ja, dát wil ik doen!'
|
|
‘Toen wist ik: ja, dát wil ik doen!’
| |
|
Dit gevoel moest naar eigen zeggen natuurlijk eerst getest worden. 'Ik ging een dag in de week minder werken om klusjes te doen voor een boomverzorger. Daarnaast belde ik een kliminstructeur met de vraag of ik eens in een boom mocht klimmen. Hij had een examengroep en gaf mij de spullen met de mededeling: Klim jij maar naar boven. Dit voelde meteen goed, en het ging ook meteen goed. Dat was de bevestiging die ik nodig had.' Lamers nam ontslag en begon aan een bbl-opleiding bij Helicon in Apeldoorn, waarbij hij tegelijkertijd werkte bij Donkergroen. Na het behalen van zijn diploma deed Lamers nog een ETW-opleiding bij IPC Groene Ruimte. Lamers vervolgt: 'Nadat ik anderhalf jaar bij Donkergroen gewerkt had, gingen zij krimpen. Toen moest ik weer een beslissing nemen: wilde ik weer voor een baas gaan werken óf voor mezelf aan de slag? Ik waagde de stap en begon voor mezelf.' Als een van de redenen noemt Lamers dat werken in een grote organisatie hem niet ligt. 'De bureaucratie van een groot bedrijf ging me steeds meer tegenstaan. Dat je moet bijhouden hoeveel uur je motorzaag draait. Ik snap dat een manager dat bedenkt en dat wil weten, maar ik zit er niet op te wachten om in mijn pauze formulieren in te vullen. Ook in het onderwijs had je die bureaucratische papierwinkel. Nu ik eigen baas ben, kies ik zelf wat ik belangrijk vind.'
|
|
‘Schilders en glazenwassers staan elkaar soms naar het leven, boomverzorgers niet’
| |
|
Respect
Zoals eerder gezegd, weet de Arnhemse boomliefhebber dat hij een risico neemt door klussen te weigeren. Maar Lamers is ervan overtuigd dat hij er wat voor terugkrijgt. Lamers: 'Ik help straks alleen nog mensen die een positieve houding hebben ten opzichte van bomen. Want wat ik écht mis, is respect voor bomen. Dat een boom op een verkeerde of ongelukkige plaats staat, vind ik geen reden om hem neer te halen. Mensen kennen bomen allerlei positieve eigenschappen toe: ze zorgen voor zuurstof, vangen fijnstof en C02 af. Maar daarbij redeneren ze nog steeds vanuit eigenbelang. Ik vind dat je respect moet tonen voor een levend wezen. Een boom ís zo'n levend wezen; die zaag je niet zomaar om. Mensen die van bomen houden om hun eigenschappen, zeggen vaak net zo makkelijk: we zagen hem om en zetten ergens anders een nieuwe boom neer.' Dat is een houding die de Arnhemse boomverzorger stoort.
Wijze woorden
Lamers wil met een positieve noot eindigen. 'Ik veroordeel en beoordeel collega-boomverzorgers niet. Dit zijn mijn eigen ideeën. Mijn ervaring is dat boomverzorgers positief met elkaar omgaan; onderling is er altijd een goede en prettige sfeer. We gunnen elkaar wat.' Lamers sluit af: 'Ik ben niet zo arrogant dat ik anderen wil dicteren wat goed en slecht is. Maar respect voor het leven van een boom als uitgangspunt is altijd goed, voor iedereen.'
|
|
| Er zijn nog geen reacties. |
Tip de redactie
|
