Internationaal tot aan de achtertuin |
|
|
|
|
 |
| 70 sec |
Wat is dat toch met Nederlanders? We noemen onszelf graag een internationaal volk: open, handelsgeest, altijd vooruit. Maar zodra het over stedelijke bomen gaat, kijken we niet veel verder dan onze eigen achtertuin.
Op dit moment lijkt Nederland niet leidend in recente wetenschappelijke publicaties over stedelijke bomen. En dat is opmerkelijk: we hebben hier bergen praktijkervaring, maar de stevige, wetenschappelijke onderbouwing komt steeds vaker uit het buitenland. Wageningen doet met CSI Trees wel degelijk relevant onderzoek, maar de resultaten zijn alleen beschikbaar voor wie betaalt. Wetenschap die je niet kunt delen, levert geen discussie op - en dus ook geen vooruitgang.
|
|
Op dit moment lijkt Nederland niet leidend in recente wetenschappelijke publicaties over stedelijke bomen
| |
|
Ondertussen laten we onze eigen kennis wegzakken. Neem nu bijvoorbeeld het gebruikswaardeonderzoek in bijvoorbeeld Elst en veel andere gemeenten, waar al ruim twintig jaar alle denkbare cultivars van de veldesdoorn ( Acer campestre ) staan. Vorige week liepen wij daar met iependeskundige Ronnie Nijboer likkebaardend rond, om te ontdekken dat zelfs in het boomkadaster van de gemeente deze bomen niet goed op naam zijn gebracht. Een goudmijn aan informatie, maar nauwelijks ontsloten. Voor een paar grijpstuivers is deze kennis weer beschikbaar te maken. Dat geld is er klaarblijkelijk niet. Wel gaan er tonnen naar nieuw onderzoek dat vervolgens hetzelfde lot dreigt te ondergaan.
Als vakblad Boomzorg proberen we hierin een ander geluid te laten horen. In deze editie starten we met Boomzorg Scholar , een nieuw initiatief waarin we (internationaal) wetenschappelijk onderzoek toegankelijk willen maken voor een breder vakpubliek. Dit keer een onderzoek van de Duitse boomprofessor Claus Mattheck. En samen met Ronnie Nijboer publiceren we binnenkort een artikel over de veldesdoornproef in Elst, inclusief een kaart die de proef eindelijk openbaar maakt. Dan kunt u zelf op pelgrimage naar Elst en zien wat twintig jaar gebruikswaardeonderzoek heeft opgeleverd.
|
|
Wie kennis verstopt, moet niet raar opkijken als de rest van de wereld ons voorbijgroeit
| |
|
Nederland mag dan internationaal zijn ingesteld, maar als we kennis blijven verstoppen en het buitenland negeren, hoeven we niet raar op te kijken als de rest van de wereld ons voorbijgroeit.
| LOGIN
met je e-mailadres om te reageren.
|
|
|
|
 |
|
Jan Mauritz
Jan Mauritz | CEO
maandag 6 oktober 2025 |
|
Helemaal met je eens Willemijn. Het is decennia al zo dat met name de Oosterburen voorop lopen op het gebied van stedelijke bomen en alles wat daar zowel wetenschappelijk als in praktijk mee te maken heeft (Galk, FLL).
In ons kleine landje zijn er allerlei milieuclubjes, enkele gemeenten, bomen-studieclubs en quasi-boomdeskundigen bezig met de productie van hun eigen lijstjes van o.a. klimaatbomen, biodiversiteit bomen, toekomstbomen, etc. en hun eigen bomen-evangelie te prediken wat uiteindelijk gebakken lucht blijkt. Waarvan akte ! |
|
|
|
|
|
Jitze Kopinga
maandag 6 oktober 2025 |
|
Alhoewel de zaak wat genuanceerde ligt, is dit wel een juiste analyse. Vroeger waren we (lees: het onderzoek), internationaal meer toonaangevend dan nu. En daarvoor zijn verschillende oorzaken aan te wijzen. Vroeger was er nog ruimte voor ‘nieuwsgierigheidsgedreven onderzoek’. Dat tijdperk is nu voorbij en tegenwoordig bepaalt de betaler wat er wordt onderzocht en wat daarvan wordt vrijgegeven, maar gelukkig zijn daarop nog wel wat uitzonderingen (o.a. de bomengroeiproef in Amsterdam). Deze ontwikkeling zie je overigens ook reeds enige tijd terug aan de inhoud van de hedendaagse symposia: vooral oude wijn in nieuwe zakken. Waarbij, gelukkig maar, ook eens de reeds lang bestaande bosbouwkundige kennis wordt benut. Maar je moet het maar zo bekijken: wanneer dit nieuw is voor het vakgebied, is daar niets verkeerds mee. |
|
|
|
